اوتیسم
اوتیسم یک بیماری مشخص نیست، بلکه طیفی از اختلالات هست که امروزه به خاطر تشخیص زودتر و بهتر، بیشتر دیده میشه.
بیماران طیف اوتیسم دو مشکل اصلی دارند که در نحوه برقراری ارتباطشون با جهان تاثیر می‌گذارد:
۱. اختلال در تعامل و ارتباط اجتماعی
۲. علایق محدود و رفتار های تکراری
علائم اوتیسم در کودکی که در صورت وجود این علائم نیاز به مشاوره با متخصص اطفال هست:
شروع به صحبت کردن دیرتر از سایر کودکان (بعد از ۳ سالگی)
مشکل در خواندن حالت چهره دیگران و بی توجهی به علایق دیگران
عدم استفاده از تُن مختلف صدا و عدم وجود ارتباط چشمی
عدم تمایل به بازی و تعامل با دیگران و بازی‌های گروهی
تمایل به چیزهای خاص و تکرار رفتارهای خاص
مشغول بودن و علاقه داشتن به یک موضوع خاص و بی توجهی به موضوعات دیگر
تکرار برخی حرکات مثلا تکان دادن دست یا چرخیدن
افراد اوتیسم را با تفاوت‌هایشان بهتر بشناسیم
افراد اوتیسم ادراک حسی متفاوتی دارند؛ مثلا ممکنه به صداهای بلند حساس نباشند ولی به نویز خاصی واکنش نشان دهند. ممکنه لمس سطحی براشون دردناک باشه یا اینکه فشارهای عمیق باعث آرامش‌شون بشه.
بعضی از افراد اوتیسم علیرغم مشکلات در زمینه‌های مختلف، ممکنه در یک زمینه خاص مثل ریاضیات، حافظه، موسیقی یا هنر توانایی زیادی در حد نابغه داشته باشند.
درک و پذیرش؛ کلید توانمندسازی افراد دارای اوتیسم
اوتیسم قابل درمان نیست، اما بسته به سن تشخیص میشه به فرد مبتلا در برقراری ارتباط کمک کرد. هم چنین با حمایت کودک و آموزش‌های خاص و البته صبوری والدین، میشه به توانمند و مستقل شدنشون کمک کرد.
با حمایت از کودکان اوتیسم و درک شرایط خاص اونها، می‌تونیم بهشون کمک کنیم تا وارد جامعه شوند و خودشون نیازهای خاصشون رو برای دیگران توضیح دهند.